MIZANKADAR

MIZANKADAR (franc. mise en cadre), isključivo film. termin koji je u teoriju uveo Sergej M. Ejzenštejn, izjednačujući ga najprije s montažom (kao što se kretanje glumaca »postavlja« na scenu, tako se u filmu film. kadrovi »postavljaju« jedan uz drugi); kasnije je Ejzenštejn proširio značenje tog termina. Danas M. označuje interakciju između mizanscene, položaja kamere i njenog kretanja. Ta interakcija omogućuje vremensko produženje kadra unutar koga se smjenjuje niz kadrova, ali ne rezom (montažom), na osnovu čega je dugom kadru i dato ime → kadar-sekvenca. Suvremena snim. tehnika, osobito tzv. lako pokretljiva kamera, omogućuje realizaciju vrlo dinamičnih dugih kadrova, čime se pojačava kinestetičko djelovanje prizora na ekranu te identifikacija s kretanjem u snažnoj iluziji trodimenzionalnosti prostora. Pojedini teoretičari upotrebljavaju i termin mizanplan koji označuje statičnu (piktoralnu) kompoziciju kadra kao dvodimenzionalne lik. jedinice. U formalnom pogledu, mizanplan je vrlo blizak statičnom fotogramu, a njegovo djelovanje se može potencirati tzv. zamrzavanjem kadra i reduciranjem dubine polja (perspektive), što je bila stilska odrednica mnogih filmova njem. ekspresionizma (→ mizanscena).