TROTTA, Margarethe von

TROTTA, Margarethe von, njem. redateljica scenaristica i glumica (Berlin, 21. II 1942). Kći poznatog slikara A. Roloffa, nakon trg. Škole i kraćega činovničkog zaposlenja studijski boravi u Parizu. Po povratku upisuje romanistiku, germanistiku i povijest umjetnosti; prekinuvši studij, kraće vrijeme glumi u kazalištu. Od 1968. glumi na televiziji (npr. tv-filmovi Baal, 1969, i Georginini razlozi, 1974, V. Schlöndorffa), a od 1969. i na filmu (npr. Bogovi kuge, 1969, Američki vojnik, 1970, i Sveta bludnica, 1971, R. W. Fassbindera, te Osjećaj »Andechser«, 1974, i Plivači preko Atlantika, 1975, H. Achternbuscha). Najuspješnije surađuje sa suprugom → V. Schlöndorffom, u čijem je filmu Moral Ruth Halbfass (1971) glumica; glumica je i koscenaristica projekata Iznenadno bogatstvo sirotinje iz Kombacha (1970), Prolazno oduševljenje (1972) i Ubojstvo iz milosrđa (1976), a koscenaristica i suradnica na režiji Izgubljene časti Katharine Blum (1975). Postupno se oslobađajući Schlöndorffova utjecaja, formira vlastiti red. stil i tematski aktualizira pitanja suvremenog života u Njemačkoj s pojedinačnim sudbinama iz građanske sredine, čime se uključuje u struje → političkog filma i → feminističkog filma. Individualna pobuna dojučerašnjega »poslušnog građanina« u njenim je filmovima fiksirana između terorističkih skrenuća i psih. kaosa; takvi su projekti Drugo buđenje Christe Klages (Das zweite Erwachen der Christa Klages, 1977), o pljački banke da bi se tako financirala proizvodnja potrepština za djecu, i Olovno vrijeme (Die bleierne Zeit, 1981), o unutrašnjoj drami jedne teroristice (B. Sukowa), s oslonom na biografiju G. Ensslin. U filmu Potpuno ludo (Heller Wahn, 1983), sa H. Schygullom u gl. ulozi, bavi se kompleksnim odnosom društva i pojedinca u suvremenim njem. okolnostima, u Rosi Luxemburg (1986) laća se konkretne pov. ličnosti — njem. revolucionarke (B. Sukowa), dok u zapadnonjemačko-francusko-tal. koprodukciji Strah i ljubav (Paura e amore, 1988) osuvremenjuje i »talijanizira« Čehovljeve Tri sestre. Režirala je i epizodu u omnibusu Felix (1987).

Prihvaćeni od znatnog dijela kritike, ali slabo od publike, njeni stalno istraživački i buntovni filmovi su prije svega neka vrsta intelektualne polemike i kritike, često radikalne i neumoljive, kojima nastoji promijeniti globalni odnos prema nekim neprihvaćenim i pojavama.