PANSINI, Mihovil

PANSINI, Mihovil, film. redatelj (Korčula, 29. V 1926). Diplomirao (1953) medicinu u Zagrebu, potom specijalizirao otorinolaringologiju. Prvi kratkometr. film Gospodin doktor realizira 1953. Njegov rad na filmu vezan je uz → GEFF, čiji je bio jedan od gl. predstavnika i idejnih vođa. Pod utjecajem B. Balázsa, ali nadovezujući se i na iskustva dr. umjetnosti, svoje shvaćanje medija ponajbolje manifestira kroz tzv. antifilm koji karakterizira maksimalno pojednostavljenje film. djela, napuštanje tradic. sredstava realizacije i oslobađanje od filoz., moralnog, psihol., lit. i simboličkog značenja (kako bi film ostao čist vizualno-akustički fenomen). Teoretske premise njegova rada najbolje se iskazuju u filmu K-3, ili čisto nebo bez oblaka (1963), kratkometr. eksperimentu krajnje redukcije svih film. izražajnih sredstava. Ponekad se ipak odvaja od »nefilmskih« elemenata, pa se u mnogim njegovim ostvarenjima pojavljuje nemoć kao lajtmotiv (npr. Osuđeni, 1954, i Brodovi ne pristaju, 1955). Uglavnom se bavi eksperimentiranjem s nekim od film. izražajnih sredstava: »raskoljenom« slikom (Piove, 1958), fiksacijom (Dvorište, 1963) ili puštanjem kamere da sama nađe objekt snimanja (Scusa signorina, 1963). Pedesetih i 60-ih godina intenzivno piše o filmu, surađujući u časopisima »Kulturni radnik«, »Filmska kultura«, »Sineast«, »Film«, »Naše teme« i dr. Profesor je na Medicinskom fakultetu u Zagrebu, a bavi se senzorikom i motorikom slušne i govorne percepcije (što je istovremeno i područje njegovih film. eksperimenata).

Ostali važniji filmovi: Zagorski cug (1955); Smirena predvečerja (1955); Život stvari (1955); Ribe ribe kost (1958); Siesta (1958); U jednoj maloj tihoj kavani (1958); Kamen sebi diže spomenik (1958); Zahod (1963).