MAJAKOVSKI, Vladimir Vladimirovič

MAJAKOVSKI, Vladimir Vladimirovič, rus. pjesnik, dramski pisac i scenarist (Bagdadi, danas Majakovski, Gruzijska SSR, 19. VII 1893 — Moskva, 14. IV 1930). Futurist, jedan je od prvih rus. književnika koji pokazuje interes za film. O mediju piše već 1913. napadajući tzv. teatarski film i zalažući se za film. realizam (smatra da film može radikalno promijeniti pogled na svijet). Nakon revolucije podržava plan reorganizacije film. proizvodnje komesara nar. prosvjete A. V. Lunačarskog. God. 1918. kao scenarist i glumac sudjeluje u 3 filma (za studio Neptun, na koji će se kasnije žestoko okomiti zbog scenar. preinaka): Stvaralaštvo se ne može kupiti N. Turkina, prema Martinu Edenu J. Londona, u kojem se pojavljuju i futuristi V. Kamenski i D. Burljuk (o radu na tom djelu svjedoče uspomene Burljuka i V. B. Šklovskog); Gospođica i huligan J. Slavinskog, inspiriran romanom Srce E. De Amicisa, koji je u to doba smatran revolucionarnim; Okovana filmom N. Turkina, o balerini (glumi je Ljilja Brik) koja iz izmišljenog filma Srce ekrana silazi u stvarni svijet, čijom je režijom M. bio izrazito nezadovoljan (taj svoj najambiciozniji film. projekt pokušat će ponoviti nerealiziranim scenarijem nekoliko godina kasnije).

Tim svojim filmovima M. nije bio zadovoljan »ne što su bili gori od drugih, nego što nisu bili bolji«.

Ipak, i nadalje zainteresiran filmom, zalaže se za novi žanr u sovj. kinematografiji — tzv. filmski agitacijski letak (agitku), pa 1921. piše scenarij za takav projekt Na fronti. Sporadično piše i o filmu; tako 1922. u članku Film i film žestoko napada indus. film u kapitalističkim zemljama, no 1927. i sovj. kinematografiju i poduzeće Sovkino.

Od 9 kasnijih scenarija Majakovskog (neke su trebali režirati vrhunski redatelji L. V. Kulješov, G. M. Kozincev i L. Z. Trauberg) realizirana su samo 2 (za studio VUFKU): Troje (1927, za djecu) i Oktjabrjuhov i Dekabijuhov (1928). Nerealizirane scenar, ideje iskoristio je u znamenitim dramskim tekstovima Hladan tuš (Bynja) i Stjenica (Klop).

V. B. Shklovsky, Mayakovsky and His Circle, London 1974.