GALLONE, Carmine

GALLONE, Carmine, tal. redatelj, scenarist i pisac (Taggia, 18. IX 1886 — 11. III 1973). Isprva se bavi književnošću (objavljuje poeziju i dramska djela); u dodir s filmom dolazi kao kritičar, da bi mu se posvetio kao scenarist. Režirati počinje 1913, a već 1914. filmom Gola žena (La donna nuda), u kojem među prvima sustavno primjenjuje krupni plan, postiže velik komerc. uspjeh. Ukupno je snimio dvadesetak nij. filmova, uglavnom soc. melodrama i pseudopov. kostimiranih filmova (najuspješniji Posljednji dani Pompejâ — Gli ultimi giorni dei Pompei, 1926), koji su zahvaljujući tadašnjim divama (npr. L. Borelli, D. Karenne, S. Gallone) bili vrlo popularni. Za vrijeme krize tal. nijemog filma, potkraj 20-ih i poč. 30-ih godina, režira u Njemačkoj, Francuskoj, Poljskoj i Vel. Britaniji, gdje 1931. snima i svoj prvi zv. film Grad pjesme (City of Song). Vrativši se u domovinu 1936, režira nekoliko filmova u službi faš. ideologije (npr. pov. spektakl Scipion Afrički — Scipione l'Africano, 1937, nagrada na festivalu u Veneciji). Nakon II svj. rata režira uglavnom glazb. filmove, pov. spektakle i melodrame, a često ekranizira i popularne opere. Sam ili u korežiji snimio je ukupno oko 90 igr. filmova.

Njegova supruga Soava Gallone bila je film. glumica — jedna od divâ »zlatne ere« tal. nijemog filma.

Ostali važniji filmovi: Cvijet zla (Fior di male, 1915); Svadbeni marš (Marcia nuziale, 1915); Otkupljenje (Redenzione/Maria di Magdala, 1915); Noćna leptirica (La falena, 1916); Sablast (Malombra, 1916); Žena i naranče (La moglie e le arancie, 1917); Kolo jedanaestorice kopljanikâ (Il girotondo degli undici lancieri, 1918, suredatelj sa L. D'Ambrom); Pet Kainâ (I cinque Caini, 1919, suredatelj sa L. D'Ambrom); Cyranov pojubac (Il bacio di Cirano, 1919); Hamlet i njegov klaun (Amleto e il suo clown, 1919); Lažna ljubavnica (La falsa amante, 1920, suredatelj sa L. D'Ambrom); Nemeza (Nemesis, 1921); Lica ljubavi (I volti d'amore, 1923); Gusar (Il corsaro, 1923); Vatrena kavalkada (La cavalcata ardente, 1927); Zemlja bez ženâ (Terra senza donne, 1929); Noć racije (Un soir de rafle, 1931); Sin iz Amerike (Un fils d'Amérique, 1932); Mornarska pjesma (Le chant du marin, 1932); Noć u Veneciji (Eine Nacht in Venedig, 1933); Casta diva (1935, nagrada na festivalu u Veneciji); Samo za tebe (Solo, per te, 1938); Giuseppe Verdi (1938); Manon Lescaut (1940); S druge strane ljubavi (Oltre l'amore, 1940); Tajna ljubavnica (L'amante segreta/Troppo bella, 1941); Prva ljubav (Primo amore, 1941); Harlem (1942); Dvije sirotice (Le due orfanelle, 1942); Pjev života (Il canto della vita, 1945); Pred njim je drhtao Rim (Davanti a lui tremava tutta Roma, 1946); Dama s kamelijama (La signora delle camelie, 1947); Legenda o Faustu (La leggenda di Faust, 1948); Noćni taksi (Taxi di notte, 1951); Messalina (1951); Puccini (1952); Cavalleria rusticana (1953); Kuća Ricordi (Casa Ricordi, 1954); Don Camillo i Peppone-poslanik (Don Camillo e l'onorevole Peppone, 1955); Carev glasnik (Michel Strogoff, 1956); Kartaga u plamenu (Cartagine in fiamme, 1960); Don Camillo monsignore ma non troppo (1962); Carmen iz Trasteverea (Carmen di Trastevere, 1962); Opatica iz Monze (La monaca di Monza, 1963).