VALERI, Franca

VALERI, Franca (pr. ime Alma F. Maria Norsa), tal. glumica, scenaristica i dramatičarka (Milano, 31. VII 1920). Iz žid. obitelji, polazi kaz. akademiju u rodnom gradu. Karijeru otpočinje kao Franca Norsa; od 1949. ističe se — kao Franca Valeri — komičnim ulogama (s posebnim smislom za karikaturalno isticanje manâ) u trupi Tofano-Solari, ubrzo potom i karakternima (npr. Pirandello) u Piccolo Teatru. Na radiju i estradi vrlo je popularna likom Signorine Snob. Sa V. Ca-priolijem (od 1960. suprugom) i A. Bonnuccijem osniva kabaretsko-kaz. družinu Gobbi, za koju i piše. Ugled prvorazredne komičarke dovodi je na film 1950 (Svjetlosti varijetea A. Lattuade i F. Fellinija). Iako rijetko protagonistica, svojim mahom komičnim ulogama (drugim gl. i sporednim) postiže veliku popularnost. Osobito se ističe kao usidjelica koja »lovi« udovca u Gospođicama s broja 04 (G. Franciolini, 1955), ružna mlada žena u sjeni rođakinje (S. Loren) u filmu U znaku Venere (D. Risi, 1955), lažna »fina dama« u Junaku našeg doba (M. Monicelli, 1955), lažljivica u Bigamistu (L. Emmer, 1956) i, osobito, kao »obična žena velikih aspiracija« u filmu Pariz ili draga (V. Caprioli, 1962, i koscenaristica).

Ostale važnije uloge: Totò u boji (Steno, 1952); Villa Borghese (G. Franciolini, 1953); Te sablasti (E. De Filippo, 1953); Djevojka za trku (L. Zam-pa, 1957); Muževi u gradu (L. Comencini, 1958); Ne gubimo glavu (M. Mattoli, 1959); Udovac (D. Risi, 1959); Snađite se (M. Bolognini, 1959); Crimen (M. Camerini, 1960); Lavovi na suncu (V. Caprioli, 1961, i koscenaristica); Ja, ja... pa ostali (A. Blasetti, 1965); Dovoljno je pogledati je (L. Salce, 1970); Ljubav u prvom razredu (S. Sam-peri, 1980).