ŠARANOVIĆ, Radomir-Bajo

ŠARANOVIĆ, Radomir-Bajo, redatelj i scenarist (Kosov Lug, 4. XII 1937). Apsolviravši na Filozofskom fakultetu u Beogradu, upisuje režiju na Pozorišnoj akademiji; diplomira postavom Shawova Đavolovog učenika u Narodnom pozorištu u Kragujevcu. Karijeru otpočinje u kazalištu: 1965. u tek osnovanom Pozorišnom igralištu (kasnije Teatru nacionalne drame) režira, dramski prvenac M. Kovača Priča Severnog bulevara, do 1970. je gl. redatelj kazališta u dvorištu Kapetan Mišinog zdanja, a radi i u Titogradu. Na filmu debitira 1965 (kratki igrani Čovek i šešir). Ubrzo počinje raditi za Zastava film, gdje su mu posebno zapaženi dokum. filmovi Oružje (1967) te Putevi hrabrosti (1972, Srebrna medalja »Beograd« /ex aequo/ 1973), ujedno dio kraće serije o fenomenu straha (još: Strah, 1972, i Sam, 1973), te kratki igrani Jednog dana ljubav (1969) i Bataljon je odlučio (1974, Srebrna medalja »Beograd« /ex aequo/ 1975). Njegov prvi cjelovečernji film Svadba (1973), prema istoimenom romanu M. Lalića, dobiva nagradu za antifašistički film u Karlovym Varyma 1974, a sâm Š. Trinaestojulsku nagradu SR Crne Gore te (s koscenaristima) Srebrnu arenu u Puli za scenarij. God. 1978. otpočinje rad na filmu i tv-seriji 13. jul o nar. ustanku Crne Gore 1941, prikazanima 1982. Koscenarist je igr. filma Oseka (1969) V. Pavlovića. Od 1969. asistent je profesorâ V. Slijepčevića i R. Novakovića na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu; od 1974. vodi klasu film. režije na Fakultetu dramskih umetnosti.