GIOI, Vivi

GIOI, Vivi (pr. ime Vivien Trumphy), tal. filmska, kazališna i tv-glumica (Livorno, 2. I 1919 — Rim, 12. VI 1975). Na filmu od 1936 (otkrio ju je V. De Sica); isprva (pod pseudonimom Vivian Diesca, anagramom De Sikina prezimena) nastupa uglavnom u sentimentalno-komičnim filmovima, u kojima tumači duhovite, dinamične ali i kapriciozne djevojke (npr. Pa to nije ozbiljno, 1936, M. Camerinija, Plavuša pod ključem, 1939, C. Mastrocinquea, Crvene ruže, 1940, V. De Sike i G. Amata). Za vrijeme II svj. rata stječe golemu popularnost u publike ulogama u filmovima → bijelih telefona. Nakon rata uspijeva prevladati izvještačeni način glume prethodnog razdoblja i ostvariti nekoliko zapaženih uloga u filmovima neorealist. usmjerenja; za ulogu kolaboracionistice u Tragičnom lovu (1947) G. De Santisa nagrađena je godišnjom nagradom film. kritike Nastri d'Argento za najbolju epizodnu ulogu. Ipak, poslije rata kaz. karijeru pretpostavlja filmskoj, ističući se i u klas. i u suvremenom repertoaru. Nastupala je i na televiziji.

Ostale važnije uloge: Tisuću kilometara u minuti (M. Mattoli, 1939); Tajna ljubavnica (C. Gallone, 1941); Iščezli glumac (L. Zampa, 1941); Prva ljubav (C. Gallone, 1941); Bengazi (A. Genina, 1942); Noćna služba (J. Faurez i B. L. Randone, 1943); Krik zemlje (D. Coletti, 1949); Rižino polje (R. Matarazzo, 1955); Proces u Veroni (C. Lizzani, 1962).