DOMINANTNA KINEMATOGRAFIJA

DOMINANTNA KINEMATOGRAFIJA, također i prevladavajuća kinematografija, standardna kinematografija (suprotno: alternativna kinematografija, marginalna kinematografija), oni oblici kinematografije što su, vrijednosnim mjerilom djelovanja i rezultatâ djelovanja za sve sudionike u kinematografiji (→ profesionalizam, kinematografski), običajno i zakonski normirani kao uzorni, standardni.

Pojava dominacije nekih oblika nad drugim vezana je uz industrijalizaciju film. proizvodnje i uz nju vezane institucionalizacije i standardizacije ukupne kinematografije (krajem 10-ih godina). Institucionalizacija filma je podrazumijevala uklanjanje ili potiskivanje svih nestand. oblika kinemat. djelovanja, kao i uspostavljanje hijerarhije film. oblikâ po reprezentativnosti unutar dominantne kinematografije. Tako se, npr., igr. film drži obično najreprezentativnijim predstavnikom dominantne kinematografije, pa kad se govori naprosto o »filmu« bez dr. određenjâ, obično se pomišlja upravo na profesionalni igr. film i uza nj vezane kinemat. djelatnosti. Dokumentarne, obrazovne i ekonomsko-propagandne filmove, te uz njih vezane oblike kinematografije, obično se smatra manje reprezentativnima.

Pojam i naziv dominantna kinematografija uveden je polemički, da se njime imenuje ono čemu se suprotstavlja potisnuta kinematografija koja želi biti i stvaralački i organizacijski različita od postojeće kinematografije (→ alternativna kinematografija). Ali, pojam dominantna kinematografija upotrebljiv je i vrijednosno neutralno, da povijesno-teorijski obilježi određen tip društv. diferencijacije među oblicima kinemat. djelatnosti, i to ondje gdje taj tip diferencijacije postoji.