ĐUKIĆ, Radivoje-Lola

traži dalje ...

ĐUKIĆ, Radivoje-Lola, film. i tv-redatelj i pisac (Smederevo, 3. IV 1923). Polazio Visoku filmsku školu u Beogradu (prva njezina generacija). Od 1946. u Radio-Beogradu, potom na Televiziji Beograd od njena osnutka. Animator i kreator više od 200 emisija i raznih priloga tzv. angažiranog humora, neposredno vezanog uz dnevne događaje. Pedesetih godina realizira niz radio-emisija Veselo veče, a potom i više tada vrlo popularnih tv-serija (npr. Ogledalo građanina Pokornog, Muzej voštanih figura i dr.) sa M. Aleksićem, M. Petrovićem-Čkaljom, svojom suprugom V. Ilić-Đukić i dr. Posljednjih godina piše uglavnom humorističke songove i skečeve kao komentar unutrašnjepolit. temâ u emisijama polit. tematike. Na filmu, režirao je uglavnom komedije — često na temelju vlastitih tv-projekata (Nema malih bogova, 1961; Sreća u torbi, 1961; Na mesto građanine Pokorni, 1964), ali i originalne — Zlatna praćka (1967), Bog je umro uzalud (1969) i Čovek sa četiri noge (1983). Izvan takvoga humorističkog određenja su preostala 2 igr. filma — prvijenac Jezero (1950), o dramatičnim događajima vezanim uz izgradnju jednoga energetskog objekta, i Balada o svirepom (1971), o čovjeku koji se zbog ženine nevjere povlači u samoću u planine. Inicijator je osnivanja Humorističkog pozorišta u Beogradu i putujućeg Pozorišta na 4 točka, koje izvodi njegove kaz. tekstove. Odlikovan je Ordenom rada sa crvenom zastavom, Ordenom Republike sa srebrnim vijencem i Ordenom bratstva i jedinstva sa zlatnim vijencem.

Ostali filmovi (kratkometražni): Grčka deca (1948); Svetlan i zmaj (1957).

članak preuzet iz tiskanog izdanja 1986-1990.

Citiranje:

ĐUKIĆ, Radivoje-Lola. Filmska enciklopedija (1986-90), mrežno izdanje. Leksikografski zavod Miroslav Krleža, 2024. Pristupljeno 21.11.2024. <https://filmska.lzmk.hr/clanak/djukic-radivoje-lola>.