BONNARD, Mario

BONNARD, Mario, tal. glumac i redatelj (Rim, 21. VI 1889 — Rim, 22. III 1965). Kraće vrijeme kaz. glumac. Na filmu od 1909, kada debitira ulogom u filmu Otello M. Caserinija; 1911. radi u kući Ambrosio i kao scenarist. Nastupajući s ondašnjim zvijezdama tal. filma 0F. Bertini i E. Ghioneom, te igrajući uglavnom elegantne ljubavnike i zavodnike u daljnjim Caserinijevim filmovima (Parsifal, 1912; Ali moja ljubav ne umire i Neron i Agripina, 1913; Tvoja me ljubav vodi, 1915), B. ubrzo postaje jedan od vodećih tal. glumaca. Zajedno s P. A. Mazzolottijem (u čijim je filmovima također igrao) osniva 1915. film. kuću B-Film u Torinu, koju nakon rata obnavlja u Rimu. Režirati počinje 1917, kada snima Drugo ja (L'altro io), a zatim još nekoliko filmova od kojih je najznačajniji Zaručnici (I promessi sposi, 1923, prema Manzoniju); u toj prvoj fazi svoga red. rada B. često i igra u svojim djelima. Za vrijeme krize tal. nijemog filma odlazi 1925. najprije u Njemačku, a zatim i u Francusku, gdje isključivo režira; 1935. definitivno se vraća u Italiju. Četrdesetih godina filmovima kao što su Naprijed, ima mjesta (Avanti, c'è posto, 1942), Trg cvijeća (Campo de' Fiori, 1943), Zbogom, moj lijepi Napulju! (Addio mia bella Napoli!, 1946) i Žalosni grad (La città dolente, 1949) B. se uključuje u neorealist. strujanja. Međutim, poč. 50-ih godina ponovno se vraća komerc. filmu; realizirao je četrdesetak melodrama, pov. drama i sentimentalnih komedija.

Ostali važniji filmovi: Propast prolazi (Passa la ruine, 1917); Puran (Il tacchino, 1923); Bitka za Matterhorn (Der Kampf ums Matterhorn, 1928); Fra Diavolo (1931); Svadbeni marš (Marcia nuziale, 1934); Trideset sekundi ljubavi (Trenta secondi d'amore, 1936); Adamovo stablo (L'albero di Adamo, 1936); Ja, njegov otac (Io suo padre, 1939); Otac za jednu noć (Papà per una notte, 1939); Marco Visconti (1940); Kralj se zabavlja (Il re si diverte, 1941); Kako ugledna obitelj! (Che distinta famiglia!, 1943); Margherita iz Cortone (Margherita da Cortona, 1950); Večeras štrajk (Stassera sciopero, 1951); Sinovi se ne prodaju (I figli non si vendono, 1952); Izdana (Tradita/Trahie, 1953); Kradljivica (La ladra, 1955); Afrodita, boginja ljubavi (Afrodite, dea dell'amore, 1958); Gastone (1959); Posljednji dani Pompeja (Gli ultimi giorni dei Pompei, 1959); Razbojnici (I masnadieri, 1962).