EAUBONNE, Jean d'

EAUBONNE, Jean d', franc. scenograf (Talence, 1903 — Pariz, 1971). Studirao kiparstvo i slikarstvo, a rad na filmu započeo kao asistent scenografa. Iako se njegova prva samostalna scenografija, za film Pjesnikova krv (J. Cocteau, 1930), odlikuje sklonošću prema bizarnim motivima i naglašenim esteticizmom, filmom Jenny (M. Carné, 1936) priklanja se realist. rješenjima. Poč. II svj. rata emigrira u Švicarsku, gdje u nekoliko filmova surađuje sa J. Feyderom. Nakon rata, surađujući najčešće sa M. Ophülsom, pokazuje izrazitu tendenciju prema scenografijama bogatih i teških baroknih draperija, te oživljavanju raskoši određenih pov. razdoblja, ali istodobno i prema poetsko-naturalističkim rješenjima (npr. u Zlatnoj kacigi, 1952, J. Beckera). Za scenografiju filma Vrtuljak (M. Ophüls, 1950) nagrađen je na festivalu u Veneciji. U karijeri je izradio više od 70 film. scenografija.

Ostali važniji filmovi: Mrtvac u bijegu (A. Berthomieu, 1936); Ljudi na putu (J. Feyder, 1938); Zakon Sjevera (J. Feyder, 1939); Pakao anđelâ (Christian-Jaque, 1939); Od Mayerlinga do Sarajeva (M. Ophüls, 1940); Jedna žena nestaje (J. Feyder, 1942); Parmski kartuzijanski samostan (Christian-Jaque, 1948); Orfej (J. Cocteau, 1951); Užitak (M. Ophüls, 1952); Svečanost za Henriettu (J. Duvivier, 1952); Ulica Estrapade (J. Becker, 1953); Madame de ... (M. Ophüls, 1953); Ne dirajte u lovu (J. Becker, 1954); Marijana moje mladosti (J. Duvivier, 1954); Lola Montez (M. Ophüls, 1955); Pariz, Palace Hotel (H. Verneuil, 1956); Montparnasse 19 (J. Becker, 1957); Gorka pobjeda (N. Ray, 1957); Šarada (S. Donen, 1964); Lady L (P. Ustinov, 1965).