SAMPERI, Salvatore

SAMPERI, Salvatore, tal. redatelj (Padova, 1944). Prekida studij prava i književnosti da bi s malim budžetom snimio svoj prvi film Hvala, teta (Grazie zia, 1968), u kojem kroz priču o sado-mazohističkom odnosu tete i nećaka (L. Gastoni i L. Castel) daje crnu satiričku sliku propadanja građanske obitelji. Sl. društvenokritičku temu obrađuje i u Maminom srcu (Cuore di mamma, 1969), prelazeći međutim u svojevrsnu maniru. Potom realizira 2 dijalektalne komedije naravi, s farsičnim efektima i povremeno lakrdijaškom glumom (npr. Jegulja od 300 milijuna — Un'anguilla di 300 milioni, 1971). Ogroman (i međunarodni) komerc. uspjeh postiže filmom Igra s vatrom (Malizia, 1973), voajerski koncipiranom pričom o sluškinji u malograđanskoj sicilijanskoj obitelji, gdje su svi muški članovi za nju seksualno zainteresirani; svoj odjek zahvaljuje i slobodnim scenama L. Antonelli, ali i tečnoj naraciji i vrsnom radu s glumcima (što su konstantne kvalitete njegova red. rada). U kasnijim, mahom erotskim filmovima pojačava notu sadomazohizma u odnosu među likovima, npr. u Skandalu (Lo scandalo, 1976), o građanskoj supruzi (L. Gastoni) bolesno podložnoj ljubavniku (F. Nero). Tematici odrastanja i seksualnog sazrijevanja uspješno se vraća Rođakinjom Nenè (Nenè, 1977). Iduće projekte od prethodnih razlikuje samo veća količina erotskih scena, iako je novost unošenje lezbijskog odnosa u film Perverzna sluškinja (La bonne/La servia, 1986, koprodukcija s Francuskom). U eksploataciji erotike S. postupno gubi svježinu i originalnost svojih filmova do sredine 70-ih godina, te se rutinski pokorava diktatu film. tržišta. Do 1989. režirao je blizu 20 filmova. Glumio je u Partneru (1968) B. Bertoluccija.

Ostali važniji filmovi: Smrtni grijeh (Peccato veniale, 1974); Ernesto (1978); Ljubav u prvom razredu (Un amore in prima classe, 1980).