RUSTICHELLI, Carlo

RUSTICHELLI, Carlo, tal. skladatelj (Carpi, 24. XII 1916). Diplomiravši klavir u Bologni (Accademia Filarmonica), od 1940. privatno uči kompoziciju kod C. Dobicija u Rimu. Na filmu od 1941, potom (1943-47) dirigent u opernim kućama Parme, Modene, Pescare i Reggio Emilije, gdje se ističe interpretacijama djelâ G. Puccinija, što kasnije znatno utječe na njegovu film. muziku (kao i, s druge strane, tal. folklor). Filmu se potpuno posvećuje od 1947. Posebno uspješno surađuje sa P. Germijem, skladajući za 16 (od 18) njegovih filmova; ističu se partiture za Izgubljenu mladost (1947), U ime zakona (1949), Put nade (1950), Razbojnika iz Tacca del Lupo (1952), Željezničara (1955), Čovjeka od slame (1958), za koju je nagrađen godišnjom nagradom tal. kritike Nastri d'Argento (kao i kasnije za Brancaleoneovu vojsku, 1966, M. Monicellija), Prokletu prijevaru (1960), Razvod na talijanski način (1961), Zavedenu i napuštenu (1963) i Gospođe i gospodu (1965). Jedan od najplodnijih tal. filmskih skladatelja (posebno je aktivan 50-ih i 60-ih godina, s »rekordom« od čak 30 naslova u 1 godini), podjednako uspješan u raznim žanrovima, do 1988. napisao je više od 200 film. partitura. Radi i za televiziju (npr. tv-serije Avanture Odiseja F. Rossija i ... i život teče dalje D. Risija).

Ostali važniji filmovi: Totò traži kuću (Steno i M. Monicelli, 1949); Srca bez granica (L. Zampa, 1950); Izvan zakona (A. Vergano, 1950); Sutra je novi dan (L. Moguy, 1951); Grad se brani (P. Germi, 1951); Spušteni kapci (L. Comencini, 1951); Pucam (C. Gallone, 1952); Zaljubljeni (M. Bolognini, 1955); Namiguša Marisa (M. Bolognini, 1957); Kapo (G. Pontecorvo, 1960); Ljubav u Rimu (D. Risi, 1960); Duga noć 1943. (F. Vancini, 1960); Dan lavova (N. Loy, 1961); Glineni golub (G. Montaldo, 1961); Accattone (P. P. Pasolini, 1961, obradba glazbe J. S. Bacha); Mamma Roma (P. P. Pasolini, obradba A. Vivaldija); Smrt (B. Bertolucci, 1962); Dolaze Titani (D. Tessari, 1962); Ludo more (R. Castellani, 1962); Četiri dana u Napulju (N. Loy, 1962); Drugovi (M. Monicelli, 1963); Rogopag (omnibus, 1963); Bubeova djevojka (L. Comencini, 1963); Topli život (F. Vancini, 1964); Suze za bandita (C. Saura, 1964); Ja, ja... pa ostali (A. Blasetti, 1965); Operacija Strah (M. Bava, 1966); Mijene naše ljubavi (F. Vancini, 1966); Otac obitelji (N. Loy, 1967); Nemoralan tip (P. Germi, 1967); Serafino (P. Germi, 1968); Sedmorica braće Cervi (G. Puccini, 1968); Brancaleone u križarskom ratu (M. Monicelli, 1970); Rosolino Paternò/General i vojnik (N. Loy, 1970); Zatvorenik u očekivanju presude (N. Loy, 1972); Alfredo, Alfredo (P. Germi, 1972); Avanti! (B. Wilder, 1972); U ime talijanskog naroda (D. Risi, 1972); Ugrizi pa bježi (D. Risi, 1973); Hoćemo pukovnike! (M. Monicelli, 1973); Ubojstvo iz ljubavi (L. Comencini, 1974); Prijatelji moji (M. Monicelli, 1975); Žena na prozoru (P. Granier-Deferre, 1976); Gangster (J. Deray, 1977); Pismo ili glava (N. Loy, 1982); Prijatelji moji II (M. Monicelli, 1983); Prijatelji moji III (N. Loy, 1986).