MARKOVIĆ, Olivera

MARKOVIĆ, Olivera, film., kaz. i tv-glumica i pjevačica (Beograd, 3. V 1925). Majka → Gorana M. S prvom generacijom studenata upisala Pozorišnu akademiju u Beogradu i diplomirala glumu. God. 1951—61. članica Beogradskoga dramskog pozorišta, u kojem — u doba njegova najvećeg uspona — ostvaruje niz značajnih uloga. Potom je u statusu slobodne umjetnice, a od 1967. članica Narodnog pozorišta u Beogradu. Iako tumači uloge najšireg raspona, poseban afinitet oduvijek iskazuje prema komediji (spontan kontakt s publikom donosi joj i veliku popularnost), a naslovnu ulogu u Gospođi ministarki B. Nušića smatra vrhuncem kaz. karijere; za ostvarenja u komadima Za opelo u red, molim M. Mitića i Ujež B. Nušića nagrađena je Oktobarskom nagradom grada Beograda 1980. — Na filmu debitira 1954 (Sumnjivo lice S. Jovanović i P. Dinulovića) te se 50-ih i 60-ih godina ističe gl. i većim sporednim ulogama u filmovima najrazličitijih žanrova: Poslednji kolosek (1956) Ž. Mitrovića, Vlak bez voznog reda (1959), Uzavreli grad (1961) i Kozara (1962) V. Bulajića, Diližansa snova (1960) S. Jovanović, Drug predsednik centarfor (1960) i Velika turneja (1961) Ž. Skrigina, Sibirska ledi Magbet (1962) A. Wajde, za koju je (zajedno s onom iz Kozare) nagrađena II (novčanom) nagradom na festivalu u Puli, Muškarci (1963) M. Đukanovića, Čovjek sa fotografije (1963) V. Pogačića i Službeni položaj (1964) F. Hadžića, za koju je u Puli nagrađena Zlatnom arenom. Nakon 10-godišnje stanke, filmu se vraća 1979, surađujući otada uglavnom s novom generacijom redatelja: Nacionalna klasa (1979), Majstori, majstori (1980) i Već viđeno (1987) G. Markovića, Petrijin venac (1980) S. Karanovića, Balkan-ekspres (1983) B. Baletića (Zlatna arena za epizodu), Moj tata na određeno vreme (1983) i Razvod na određeno vreme (1986) M. Jelića te I to će proći (1985) N. Dizdarevića. Nastupila je i u 2 kratka igr. filma u proizvodnji Fakulteta dramskih umetnosti iz Beograda, brojnim tv-dramama i serijama te radio-emisijama. Djeluje i na estradi kao pjevačica romansi te snima ploče. Dobitnica je Sedmojulske nagrade SR Srbije 1983.

Ostale važnije uloge: Šolaja (V. Nanović, 1955); Samo ljudi (B. Bauer, 1957); Parče plavog neba (T. Janić, 1961); Radopolje (S. Janković, 1963); Put oko sveta (S. Jovanović, 1964); Muški izlet (W. Staudte, 1964); Tvrđava siledžija (J. Pogačnik, 1967); Pre istine (K. Rakonjac, 1968); Nizvodno od sunca (F. Škubonja, 1969); Veliki transport (V. Bulajić, 1983); Groznica ljubavi (V. Radovanović, 1984); Obećana zemlja (V. Bulajić, 1986); Braća po materi (Z. Šotra, 1988).