LENTIKULARNI FILM

LENTIKULARNI FILM, naziv za vrstu film. vrpce, a i za proces koji je predstavljao teh. osnovu za odavno napušten ali u pionirskim godinama kinematografije prihvatljiv sistem stvaranja film. slike u boji. Upotrebom što jednostavnijih i rasprostranjenijih uređaja snimanja i reprodukcije, te specifične ali relativno jeftine crno-bijele film. vrpce nastojalo se gledaocu prikazati kinetičku sliku u boji. U lentikularnom procesu, u kojemu je korišćena i odgovarajuća vrpca, svjetlo odraženo od predmeta snimanja prolazilo je kroz objektiv s čije je prednje strane, u obliku horizontalnih pojasova, bio smješten triplet filtara u osnovnim aditivnim bojama. Prošavši taj put, svjetlo je formiralo 3 kromatski različita svjetlosna toka koji su simultano eksponirali lentikularnu vrpcu. Ta, u osnovi pankromatski senzibilizirana crno-bijela vrpca, izuzetna je po tome što je na svojoj osnovici, smještenoj sučelice objektivu, imala bezbroj horizontalnih nizova transparentnih, polucilindričnih ispupčenja ili sićušnih leća. Zahvaljujući takvoj geom. »organizaciji« lentikularne vrpce i optike na kameri, integralno polje slike bilo je razdijeljeno na vrlo velik broj crno-bijelih segmenata koji su reprezentirali mjesta ekspozicije tripleta aditivnih boja. Nakon ekspozicije, vrpca se podvrgavala uobičajenom crno-bijelom postupku preokretnog razvijanja. Ukoliko se tako dobivena crno-bijela slika projicirala jednakim optičkim sistemom kakav je korišćen pri snimanju, dobivala se za to vrijeme atraktivna pokretna slika u boji. Usprkos sistemskih prednosti, niske cijene film. vrpce, uređaja i interesa Kodaka (kao proizvođača) te kompanije Fox (kao velikoga film. producenta) da se takav proces privede profesionalnoj eksploataciji, u uporabi je tek od 1928, i to samo kao 16 mm postupak namijenjen amaterima, pod komerc. nazivom kodacolor. Slično je bilo i u Evropi, gdje se Perutzov lentikularni postupak koristio za snimanje dokum. filmova.