KARAKTERISTIČNA KRIVULJA

KARAKTERISTIČNA KRIVULJA. Osvjetljavanjem i obradbom film. fotomaterijala dobivamo različite gustoće zacrnjenja ili obojenja. Ako densitometrom izmjerene gustoće zacrnjenja (D) prikažemo grafički u ovisnosti o logaritmu ekspozicije (logE), dobivamo karakterističnu krivulju (krivulju zacrnjenja ili obojenja); ona ima izgled izduženog slova S i odnosi se na određeni film. fotomaterijal i definirane uvjete osvjetljavanja i obradbe.

K. se može podijeliti u 3 područja. Područje od A do C je rep krivulje, s dijelom od A do B u kojem fotogr. materijal ne reagira na male ekspozicije; u tom dijelu mjerimo mrenu (Dm). Nakon neke kritične ekspozicije u točki B dobivamo minimalnu gustoću zacrnjenja (Dmin), nakon koje gustoća zacrnjenja ne raste proporcionalno s ekspozicijom do točke C. Od točke C do točke D prirast gustoće zacrnjenja i ekspozicije su proporcionalni — to je pravčasti dio krivulje. Konačno, u privršju krivulje (od D do E) gustoća zacrnjenja opet ne raste proporcionalno s ekspozicijom. U točki E s graničnom ekspozicijom dobivamo i maksimalnu gustoću zacrnjenja (Dmax).

Najidealnije ekspozicije su one koje odgovaraju pravčastom dijelu krivulje. Međutim, u praksi se za snimanje i kopiranje koriste i ekspozicije izvan linearnog dijela krivulje (osobito ekspozicije koje odgovaraju gornjem dijelu podnožja krivulje) i u tom smislu su prilagođene neke karakteristike fotomaterijala (gradacija). Iz karakteristične krivulje određuju se svojstva (karakteristike) film. fotomaterijala i gradacija, opća osjetljivost, raspon ekspozicije, raspon gustoće zacrnjenja (kontrast) te karakteristične gustoće zacrnjenja.

Kod kolor-fotomaterijala, s obzirom na 3 emulzijska sloja, za svaki se konstruira posebna krivulja (→ densitet; ekspozicija).