FIAF

FIAF, akr. od Fédération Internationale des Archives du Film, međunar. federacija film. arhivâ (kinotekâ) koju su u Parizu 1938. osnovali predstavnici sljedećih institucija: British Film Institute (London), Museum of Modern Art Film Library (New York), Cinémathèque Française (Pariz) i Reichsfilmarchiv (Berlin). Do izbijanja II svj. rata održan je još jedan kongres u New Yorku, a sljedeći, zakazan za 1940. u Berlinu, otkazan je. U tom razdoblju predsjednik federacije bio je direktor Filmskog arhiva Trećeg Reicha Frank Hensel, a generalni sekretar Henri Langlois iz Francuske kinoteke; sjedište Federacije bilo je u Parizu. Njen rad obnovljen je poslije rata u Parizu 1946, kada je za predsjednika izabrana Iris Barry (Muzej moderne umjetnosti, New York), a za generalnog sekretara ponovno H. Langlois. Od četiri osnivača prisutna su bila tri (Filmski, arhiv Trećeg Reicha je prestao postojati), ali su se pojavile nove kinoteke osnovane u međuvremenu: Cinémathèque Royale de Belqique (Bruxelles), Cineteca Italiana (Milano), Museo del Cinema (Torino), Danske Filmmuseum (Kopenhagen) i Cinémathèque Suisse (Bern, poslije Lausanne), kao i promatrači iz Library of Congress (Washington). Dvije godine poslije (1948) za predsjednika je izabran polj. povjesničar filma Jerzy Toeplitz, koji je tu dužnost vršio do 1972, kada ga je na tom položaju, do 1979, zamijenio Vladimir Pogačić, direktor Jugoslovenske kinoteke. H. Langlois će ostati na položaju generalnog sekretara do 1960, kada Francuska kinoteka napušta Federaciju, a za novog generalnog sekretara izabran je Jacques Ledoux (Belgija) do 1978. Trenutno Federacijom rukovode Wolfgang Klaue (Njemačka DR), predsjednik, i Robert Daudelin (Kanada), generalni sekretar. Danas Federacija broji oko 70 članova sa svih kontinenata. Prema Statutu Federacije, njeni su zadaci da unapređuje čuvanje filmova kao umj. djelâ i kao pov. dokumenata i da okuplja sve organizacije koje se time bave; da ohrabruje stvaranje i razvoj kinotekâ u svim zemljama; da olakšava skupljanje i međunar. razmjenu filmova koji se odnose na povijest i film. umjetnost, kako bi bile pristupačnije što većem broju ljudi te da razvija suradnju među članovima i unapređuje film. umjetnost i kulturu. U Federaciju se ne mogu učlaniti ustanove koje, u obliku arhivâ, koriste svoje filmove i kolekcije u komerc. ciljeve. Prema paragrafu 4, ». . . članice Federacije autonomne su kinoteke koje nemaju lukrativne ciljeve, djeluju na nacionalnom području, državne su ili privatne, a posvetile su se povijesti i estetici filma i dostupne su publici«. Najviši rukovodeći organi Federacije su Generalna skupština (koja se održava svake godine) i Izvršni komitet, sastavljen od 11 članova biranih tajnim glasanjem svake godine (od 1979. svake dvije godine). Administrativnim radom Federacije rukovodi izvršni sekretar kao stalni službenik. Sjedište sekretarijata je u Bruxellesu. Osim dva Kongresa Federacije (1956. u Dubrovniku i 1963. u Beogradu), u našoj zemlji su održana i tri sastanka Izvršnog komiteta (u Beogradu, Zagrebu i Ljubljani).